Mój Madryt — oczami stewardesy

2 minuty | 3 lipca 2025 | Tekst Kamila Jędrzejczak

Madryt to miasto, które smakuje, pachnie i brzmi – pełne energii, kontrastów oraz ciepła. Jeśli dasz mu szansę, pokaże Ci, jak piękne potrafi być codzienne życie. 

W sercu miasta znajdziesz oazę spokoju – Parque del Retiro. To miejsce, gdzie można pospacerować wśród drzew, popływać łódką po jeziorze albo po prostu usiąść i podglądać madrytczyków. Niezwykły Pałac Kryształowy połyskujący w słońcu nadaje temu miejscu baśniowy klimat.

Nie chodzi tylko o jedzenie – tapas to rytuał, styl życia, codzienna fiesta. Przechadzanie się od baru do baru, próbowanie różnych smaków, dzielenie się i śmiech – to chwile, które łączą ludzi i tworzą wspomnienia. W Madrycie wieczory trwają długo, a rozmowy jeszcze dłużej.

Dzieła Velázqueza, Goi czy Boscha – w muzeum Prado wypada być chociaż raz w życiu. Ale nie zaszkodzi też zajrzeć do Muzeum Narodowego Thyssen-Bornemisza, gdzie zobaczymy prace Tycjana czy van Gogha. Prawdziwa estetyczna uczta.

Egipska świątynia w centrum Madrytu? Templo de Debod z II w. p.n.e., usytuowana na wzgórzu, to prezent od Egiptu za pomoc udzieloną przez rząd hiszpański przy ocalaniu świątyń w Nubii. Zachód słońca nad panoramą miasta, który można stąd podziwiać, to obraz, który na długo zostaje w sercu i na zdjęciu. 

Jeśli chcesz dodać temu rytuałowi jeszcze więcej głębi, zamów do churrosów kawę bonbon, czyli espresso ze słodzonym mlekiem skondensowanym. Jej słodycz i mocna baza idealnie równoważą gorzką czekoladę i smażone ciasto. To mniej oczywisty wybór niż klasyczna café con leche, ale znacznie bardziej zmysłowy. Hiszpanie wiedzą, co dobre.

Tuż przy Plaza Mayor, w zabytkowej hali z początku XX w., tętni życiem Mercado de San Miguel – najsłynniejszy madrycki targ. W jednym miejscu znajdziesz świeże owoce morza, oliwki faszerowane na dziesiątki sposobów, miniporciones jamón ibérico, tapas i wykwintne desery. Wszystko serwowane w wersji gotowej do smakowania – idealnie pod kieliszek riojy lub schłodzoną cavę.

Najpierw był obraz Las Meninas Diega Velázqueza namalowany w 1656 (dziś w Prado). Potem była sztuka uliczna, a dokładnie rzeźby inspirowane tym malowidłem, rozsiane w kilku punktach miasta. Figury dworskich dam wykonano z włókna szklanego, a znajdziemy je m.in. na Plaza de la Independencia czy Plaza Mayor.